روحى وخداها معاكى رايحه فين
اتكلمى
بصتلى وقالت كلمتين
(بين قوصين)
ريحه وادى بعيد اهرب من الدنيا يومين
رايحه ابعد
قلتلها وقلبك يطوعك
قالت انا عارفه انى يمكن اتعب
ويمكن كمان روحى تتعزب
بس هبعد
سكت ووقفت مكانى تايه
مش عارف لدنيا ملامح
اتقدم خطوه والتنيه ترجعنى
قلبى يدق يدق وحاسس انو بيوجعنى
وبسرح باعلى الصوت ارجعى وبلاش عناد
ملقتش حد فى الدنيا بيسمعنى
رجعى وبلاش بعاد
كفايه احيلك بسعات
فكره يا روحى كل الى بنا من ذكريات
فكره لما كنا نسرح وعيونى تقول اهات
والسعات بتمر بينا فى لحظات دقايق
كل العمر الى فات كنا احلا اثنين حبيب
كنا نبكى على حال الدنيا وحلنا
على قصور عليه وعليه بنينها من خيلنا
وفى لحظه وحده بندور عليها ملقناش حتى حطنها
هى الدنيا كده بتغدر بلى يامنها
وعمرها ما تدى الا الى يخنها
ودلوقتى عوزه منى تهربى
وتخدى روحى معاكى وتبعدى
وتسيبانى جسد بلا روح
وتسيبى القلب مجروح
ارجعى ده كل حتى فيا مستنياكى
ده كل حته فيا عيشه عشانك
والهوى انا بشمو عشان هواكى
والروح تيه معاكى
بصتلى وقالت يا عاشق فلهوى اسمى ورسمى
انا كمان عشقتك وكرهت عمرى الى كان قبلك
ولما شفتك ولمست صوتك
حسيت جورحى بتناديك
كان نفسى اقبلك من زمان
واعيش حياتى ما بين اديك
شفت فيك الحب والحنان
لكن حياتى صعبه
لكن حياتى كلها ترحال وغربه
عوزه ابعد
عوزه اعيش فى صحرا ومن كل الدنيا اهرب
قلتلها هروح معاكى
ايدى فى ايدك يالله من كل الدنيا نبعد
وفلحظه ابتسمت
والفرحه شفتها فى عيونها ارتسمت
ومدة اديها
ولمستها
وكانى اول مره اشوف عنيها
واشوف جمالها وحسنها
موضوع: روحى وخداها 
الإثنين ديسمبر 13, 2010 9:14 pm
